Sunday 13 September 2009

ಏನೂ ಗೊತ್ತಾಗದಿದ್ದಾಗ ಬ್ಲಾಗ್ ಬಗ್ಗೆ

ಈ ದಿನ ಏನು ಬರೆಯುವುದು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಬ್ಲಾಗ್ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಇದರದ್ದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೇನೂ ತೋಚುತ್ತಿಲ್ಲ.
ನಿನ್ನೆ ಕೆಲವರ ಬ್ಲಾಗ್‌ಗಳನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಬರೆದಿದ್ದರು. ನಂತರ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆಯೇ ಒಂದು ಪ್ರಕಟಣೆ- ಇನ್ನು ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಬರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಕಾರಣ ಏನೆಂದರೆ ಅವರ ಬರಹಗಳು ಅವರಿಗೇ ರುಚಿಸುತ್ತಿಲ್ಲವಂತೆ..
ತುಂಬ ಚೆಂದನೆಯ ಬರಹಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದ ಆ ಕನ್ನಡದ ಬ್ಲಾಗ್ ಗಳು ಮುಚ್ಚುವುದನ್ನು ನಾನಂತೂ ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅದು ಅವರಿಷ್ಟ ಅಂದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಆದರೆ ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗನ್ನೇ ನಾನು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮೇಲಿಂದ ಕೆಳಗಿನವರೆಗೆ ಓದಿದೆ. ನನಗೂ ಕೆಲವು ಬರಹಗಳು ತೀರಾ ಸಪ್ಪೆ ಎನ್ನಿಸತೊಡಗಿತು. ನೋಡುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ ಯಾವೊಂದು ಬರಹ ಕೂಡಾ ನನಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ತೃಪ್ತಿ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಗೆಳೆಯನೊಬ್ಬ ‘ ಬ್ಲಾಗ್‌ಗೆ ಹೇಗಿದೆ ರೆಸ್ಪಾನ್ಸ್ ? ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದ. ತದನಂತರ ಮತ್ತೂ ಯೋಚಿಸತೊಡಗಿದ್ದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ನಾಳೆಯಿಂದ ಈ ಬ್ಲಾಗನ್ನೂ ಮುಚ್ಚಲೇ..ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿದೆ.
ಆದರೆ ಬರೆಯದೆ ಇರುವುದು ನನ್ನಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನನಗೋಸ್ಕರವಾದರೂ ಬ್ಲಾಗ್ ಬೇಕಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ.
ಬಹುತೇಕ ಪ್ರತಿದಿನ ಏನಾದರೂ ಬರೆಯದಿದ್ದರೆ ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ದೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬಂತಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಒಂದೆರೆಡು ವಾಕ್ಯ ಬರೆದೊಡನೆ ಏನೇನೂ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಬರುತ್ತವೆ. ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ಎರಡು ವಾಕ್ಯ ಇದ್ದದ್ದು ನಾಲ್ಕಾಗುತ್ತದೆ. ನಾಲ್ಕು ಎಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಎಂಟು ಹನ್ನೆರಡಾಗುತ್ತದೆ..
ಕೆಲವರು ಅಸೂಯೆಪಡುವಷ್ಟು ಓದುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಬರೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಕೆಲವರಿದ್ದಾರೆ ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಹುಲ್ಲು ಕಡ್ಡಿಯಷ್ಟೂ ಓದುವುದಿಲ್ಲ. ಎಂಥಾ ವಿಚಿತ್ರ ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಓದಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಓದಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಬಹಳ ಬರೆಯಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಅದೂ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಎರಡನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಆದರೆ ಎರಡನ್ನೂ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬಿಟ್ಟು ಇರಲು ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಾಗುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಬ್ಲಾಗು ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಯಾರೂ ಓದದಿದ್ದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ..ಒಂದಷ್ಟು ಬರೆಯಲು ಸ್ಪೂರ್ತಿ ಸಿಗುತ್ತಿದೆ. ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ನನ್ನ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಕಳೆದು ಹೋಗದಂತೆ ಸಂರಕ್ಷಿಸಿ ಇಡಲು ಉಪಯೋಗವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಬ್ಲಾಗ್ ನನಗೆ ಪ್ರಿಯ.

No comments:

Post a Comment